ZANIMLJIVOSTI
*Hrvatski naziv za mjesto Zagvozd prvi put nalazimo u pisanim dokumentima 1412. godine u jednom ugovoru iz registra splitskog notara Jakova de Penna.
*Zagvozd se prvi put u povijesti spominje u spisima drugog Solinskog sabora 533.godine po Kristu, kad se odredjuje da mjesto Montenense = Zagvozd pripada tada ustanovljenoj makarskoj biskupiji, čiji je prvi biskup Stjepan.
*U doba rimskog carstva jedna od pet cesta koje su vodile u svim pravcima, od rimskog naselja koje se nalazilo uz vrelo Radoblje išla pravcem Kruševo - Cerin - Vitina - Dole - Slivno - Zagvozd.
*Makarski providur Grug Detrico je 1657. godine u Makarskoj dao upute zagvoškom župniku don Petru Čagljeviću za nosioce diplomatske pošte mletačkim diplomatima u Drinopolje. Pisma mletačkim diplomatima u Drinopolje nosili su knez Grgo Tomičić iz Zagvozda i Ivan Matijević iz Gornjeg Vrdola.
*Za vrijeme vladavine Mletačke republike (1717. -1797.) Zagvozd je bio Serdarija kojom je zapovijedao serdar. Serdar je bio Tomičić , a bio je časnik koji je 1773. godine imao 14 oružanika. U sastav ove serdarije bila su uključena sela (banderije). Serdara je birao narod onih sela, koja se nalaze pod njegovom upravom, a izbor serdara potvrđuje mletačku vlast, koja ga je i plaćala dok su harambaše obnašali svoju čast bez plaće.
*Poznati austrijski etnolog Adolf Hoffmann iz Beča na znanstvenom putovanju radi proučavanja kukaca pronalazi u Zagvozdu dvije nove endemske vrste koje su u znanosti dobile latinska imena Molops biokovensis i Duvaliotes biokovensis .
* U prošlosti su u Zagvozdu bila razvijena dva kućna obrta: lončari i drvena rezbarija. Zagvožđani su 1920. godine molili pokrajinske vlasti da se uvede kod postojeće Hrvatske katoličke pučke blagajne drvorezbarski tečaj
